Wszystkie rodzaje piwa nazwy, typy i gatunki piw

Aby wydajniej usunąć diacetyl, w tradycyjnym niemieckim piwowarstwie stosuje się krążkowanie (niem. Kräusening), czyli dodawanie burzliwie fermentującej brzeczki w fazie wysokich krążków do piwa zielonego171. Pierwszym etapem produkcji brzeczki jest rozdrobnienie słodu w śrutownikach walcowych (aby go rozdrobić do postaci śruty słodowej) lub młynach młotkowych (aby go rozdrobnić do postaci mąki). Celem śrutowania słodu jest zmiażdżenie bielma, aby umożliwić rozpuszczenie składników ekstraktywnych w wodzie podczas zacierania oraz ułatwić przedostanie się wody do ziarna w celu aktywacji enzymów.

Treściwość pilznera niemieckiego kształtuje się na poziomie średnim do niskiego. Zarówno w zapachu, jak i w smaku mogą być wyczuwalne cukry resztkowe oraz minimalne stężenie siarki i DMS-u. Nasycenie może być nieznacznie wyższe Hollywoodzkie baśnie i polityka niż w pilznerach czeskich. Drożdże podczas produkcji piw górnej fermentacji pracują w dość wysokich temperaturach (16-30 stopni Celsjusza).

Nawiązanie do koloru białego sugeruje, że jest to piwo pszeniczne. Nazwy geograficzne w nazwie stylu zazwyczaj dotyczą użytych odmian chmielu. Wartość Czy Wiesz, Że Możesz Otrzymać Zapłatę Za Swoją Opinię Za Pośrednictwem Internetu, Płatne Ankiety, Opinie IBU wskazuje orientacyjnie na poziom goryczki pochodzenia chmielowego222. Po skończeniu fermentacji głównej rozpoczyna się proces fermentacji wtórnej (cichej). Młode piwo przetłaczane jest do hermetycznych tanków leżakowych lub pozostaje w tankofermentorach. Celem tego procesu jest przede wszystkim dalsza fermentacja cukrów, nasycenie piwa dwutlenkiem węgla, uzyskanie właściwego stopnia odfermentowania, sklarowanie piwa i wytworzenie właściwego bukietu smakowo-zapachowego, m.in.

Koźlak pszeniczny to połączenie cech charakterystycznych dla koźlaków z właściwościami piw pszenicznych ciemnych. Sama nazwa może być nieco myląca, gdyż jest to piwo pszeniczne górnej fermentacji o sile koźlaka, a nie dolnofermentacyjny koźlak z dodatkiem pszenicy. Bukiet oraz smak zdominowane są przez charakterystyczne dla koźlaków nuty melanoidynowe, słodowe i owocowe (śliwka, winogrono, rodzynki) uzupełnione wyraźnie wyczuwalnymi fenolami, w szczególności wanilią i goździkiem oraz estrami bananowymi. Aromat lub smak chmielu są w zasadzie nieobecne, a niewielkie ilości chmielu dodawane są jedynie dla korekty goryczy w posmaku. Występowanie nut prażonych, diacetylu lub DMS-u zalicza się do wad. Użycie jęczmiennych słodów monachijskich ciemnych i jasnych słodów wiedeńskich oraz słodów karmelowych lub czekoladowych wzmacnia występowanie nut chlebowych i karmelowych i przyczynia się do krągłości piwa.

Szkło do piwa. Jak wybór naczynia wpływa na doznania smakowe?

Ekstrakt brzeczki nastawnej – czyli wodny wyciąg ze słodu i chmielu, który po dodaniu drożdży poddawany jest fermentacji. W przypadku typologii piw podstawową informacją jest ilość ekstraktu, z jakiej powstało piwo. Użycie danej ilości ekstraktu wpływa na treściwość piwa (lekkie, ciężkie), siłę profilu aromatyczno-smakowego, zawartość alkoholu i dwutlenku węgla (ekstrakt w wyniku fermentacji zamienia się w alkohol i CO2) oraz barwę piwa. Ekstrakt na gotowym produkcie podawany jest w procentach wagowych (% e.w.), stopniach Ballinga (°Blg) lub stopniach Plato. Koźlak tradycyjny należy do piw ciemnych o barwie od jasnobursztynowej poprzez miedzianą do brązowej ze skrzącymi odblaskami świadczącymi o bardzo Day Trading Strategies dobrej klarowności osiągniętej dzięki długiemu leżakowaniu piwa.

Odbywa się to zwykle w kadzi filtracyjnej lub przy zastosowaniu filtra zacierowego nazywanego również prasą filtracyjną127. W procesie tym wysłodziny (młóto) pełnią rolę naturalnej warstwy filtracyjnej. Ponadto zbyt intensywne wysładzanie może wyługować z łuski niekorzystne substancje garbnikowe, co pogarsza jakość piwa. Przemiany fizjologiczne polegają na rozwoju kiełka liścieniowego i korzonkowego w zarodku. Zarodek wytwarza kwas giberelinowy, który stymuluje wytwarzanie enzymów celulolitycznych, proteolitycznych i amylolitycznych w warstwie aleuronowej.

Gatunki piw – piwa jasne i piwa ciemne

To, jak piwo jest podane, wpływa więc też na nasze ogólne wrażenie i satysfakcję z degustacji. Bock, znany także jako Koźlak w niektórych regionach, to niemiecki styl mocnego lagera. Charakteryzuje się głęboką, często rubinową barwą, mocnym smakiem słodowym z nutami karmelu, chleba, a czasami suszonych owoców. Mimo swej mocy, Bock jest zazwyczaj gładki w teksturze, z umiarkowaną goryczką. Jest to piwo idealne na chłodniejsze miesiące, oferujące bogactwo i ciepło w smaku. Jednakże najbardziej ogólnym podziałem piw jest podział według fermentacji dolnej (klasyczny lager) oraz fermentacji górnej (ale).

Piwo ciemne

1. Piwo jest w Polsce najpopularniejszym trunkiem, a coraz większe wymagania konsumentów przyczyniają się do dużej różnorodności i sprawiają, że na rynku prosperują zarówno wielkie koncerny, jak i małe browary regionalne i rzemieślnicze239.
2. Uwidacznia się przede wszystkim w trzeciej fazie smakowej (posmaku), a dodatkowo wzmaga ją wysoka zawartość dwutlenku węgla.
3. W związku z tym, że tradycyjne piwa angielskie źle znosiły długie morskie podróże, na potrzeby kolonii zaczęto warzyć piwo o większej zawartości chmielu, który działał jak środek konserwujący.
4. Zacier niesłodowy podgrzewa się w kotle do surowców niesłodowych do temperatury około 70 °C123 z niewielkim dodatkiem rozdrobnionego słodu i/lub mikrobiologicznych preparatów enzymatycznych120.

Ale do fermentacji potrzebuje wyższej temperatury niż lager (15-25°C). Piwo Ale charakteryzuje się bogatymi, owocowymi nutami smakowymi. Już po zakończonej fermentacji konieczne jest odstawienie złocistego trunku na krótki czas (maksymalnie kilku tygodni) na leżakowanie. Uważa się, że substancje goryczkowe zawarte w szyszkach chmielu mają działanie uspokajające i nasenne251. Niektóre związki, zwłaszcza 8-prenylonaringenina, mogą wykazywać działanie estrogenne. Nie ma jednak dowodów, aby takie fitoestrogeny z piwa miały niekorzystny wpływ na organizm człowieka (wywołując np. feminizację wśród mężczyzn spożywających nadmierne ilości piwa)254.

To skrót od double dry-hopped oznaczającego piwo podwójnie chmielone na zimno. Metod chmielenia na zimno jest bardzo wiele, ale cechą wspólną wszystkich piw DDH jest ich niezwykle intensywny chmielowy aromat, znacznie wyraźniejszy niż w przypadku typowych piw IPA. DDH to przede wszystkim piwa kraftowe dedykowane prawdziwym koneserom, którym nie przeszkadza dominujący, gorzki smak i zapach chmielu. Piwa typu lager do zainicjowania procesu fermentacji wymagają niższych temperatur (6-12 stopni Celsjusza), w związku z czym pierwotnie warzono je głównie w miesiącach zimowych i następnie przechowywano w głębokich piwnicach.

Słód ten nadaje piwu kawowe, czekoladowe lub karmelowe nuty. Często warzone z użyciem drożdży fermentacji górnej, ciemne piwa mogą mieć bogatszy i bardziej złożony profil aromatyczny. Ciemne piwa są często postrzegane jako bardziej złożone i eksperymentalne, co przyciąga miłośników poszukujących głębokich, intensywnych doświadczeń piwnych.

Nie oznacza to jednak, że trzeba go spożywać w nadmiernych ilościach. Należy zachować zdrowy rozsądek i sięgać po nie od czasu do czasu. Przykładowo naukowcy z Uniwersytetu Pensylwanii udowodnili, że codzienne picie nawet niewielkiej ilości alkoholu ma negatywny wpływ na funkcjonalność mózgu. W grupie szkodliwych trunków znajduje się każdy napój zawierający w sobie etanol, w tym piwo263. Eksperci wskazują na zagrożenie wynikające z ograniczonej profilaktyki dotyczącej spożycia alkoholu. W powszechnej opinii figuruje przekonanie, jakoby piwo nie było klasyfikowane na równi z innymi alkoholami lub nie było używką.

Oczywiście, ciemne piwo również należy spożywać w umiarkowanych ilościach. Wysoka zawartość żelaza to wynik zawartych w piwie ekstraktów chmielu i słodu. Jasne piwa najczęściej są lekkie, łagodne i orzeźwiające. Z reguły również znajdująca się w nich zawartość alkoholu jest niższa niż w przypadku piw ciemnych. Poziom cukrów w beczce, czyli ekstrakt początkowy, jest na średnim poziomie (10-14°).

Barwa – ze względu na barwę wyróżniamy piwa jasne i ciemne ze wszelkimi ich tonacjami np. Na barwę piwa wpływa przede wszystkim rodzaj użytych słodów (jasne pilzneńskie, ciemne palone, barwiące i.in.) oraz dodatki niesłodowane np. Pilzner, oryginalnie z Pilzna w Czechach, to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i naśladowanych stylów lagerów na świecie. Charakteryzuje się jasną, złocistą barwą i czystym, świeżym smakiem. Zazwyczaj ma umiarkowaną do wysokiej goryczkę, pochodzącą od chmielu, co nadaje mu charakterystyczny, odświeżający profil.

Mocne piwa w zależności od ilości ekstraktu określane są terminami dubbel, tripel i quadrupel201. W okolicach Brukseli produkuje się piwa fermentacji spontanicznej takie jak lambic, gueuze i kriek200. Do popularnych stylów niemieckich należy niemiecki pils, ciemne lagery (Schwarzbier), marcowe (Oktoberfestbier), koźlaki i piwa pszeniczne (Weizenbier)198.